Geen categorie

Relaas van een kindertijd

0 0
Read Time:1 Minute, 49 Second

Recensie

Vol kindertekeningen van hemzelf zaten de twee dozen die Jeroen Krabbé enige tijd geleden vond. Vader Krabbé, tekenleraar van beroep, bewaarde alle tekeningen van zijn zoon zorgvuldig. Vele jaren later werden ze een inspiratiebron voor persoonlijke schilderijen die nu te zien zijn in Museum de Fundatie.

Door: Evert-Jan Pol

Jeroen Krabbé voor drie van zijn schilderijen. Foto: Evert-Jan Pol.

Krabbé exposeerde in 2010 ook in het Zwolse museum, met negen monumentale schilderijen over het leven en de dood van Abraham Reiss (1873-1943). Na deze voor hem confronterende serie over zijn in de Tweede Wereldoorlog vermoorde grootvader, wilde hij even geen landschappen meer schilderen. “Het ging niet meer. Ik wilde door met die persoonlijke invalshoek.”

Jeroen Krabbé, Een slakje – 29 oktober 1948, gemengde technieken, 190 x 148 cm., 2011-2012.

Dat deed hij met een serie grote doeken over zijn eigen jeugd. De tekeningen die hij als kind maakte, dienden als basis. Hij tekende ze na en combineerde ze met impressies van foto’s uit dezelfde tijd. Deze aanpak resulteerde in veertien enigszins surrealistische jeugdherinneringen. De gigantische schilderijen (190 bij 148 centimeter) tonen een wonderlijke wereld, gevuld met opmerkelijke wezens als een Picasso-poes, een Chagall-vis en een monsterlijke slak.

Laatstgenoemd creatuur kijkt dreigend naar een kampeertent waarvoor de familie Krabbé, inclusief oma, poseert voor de camera. “Op de foto probeerde ik vriendelijk te kijken, maar je ziet dat het jongetje niet blij is”, vertelt Krabbé. De agressieve slak symboliseert de huwelijksproblemen die zijn vader en moeder hadden. Op de getekende ‘foto’ heeft Krabbé zijn ouders iets van elkaar verwijderd. Later zouden ze inderdaad uit elkaar gaan.

Ook de andere schilderijen gunnen de toeschouwer een kijkje in de jonge jaren van de acteur en beeldend kunstenaar. Dum Vivimus Vivamus (ofwel Laat ons leven zolang we leven) is een zeer persoonlijke serie geworden, met een qua techniek experimenteel karakter. Het experiment pakt goed uit: de schilderijen vormen samen een boeiende en prettig ogend relaas van een kindertijd.

Jeroen Krabbé – Dum Vimimus Vivamus, t/m 17 november in Museum de Fundatie, Zwolle

Waardering: @@@@@@@@@@

Happy
Happy
0 %
Sad
Sad
0 %
Excited
Excited
0 %
Sleepy
Sleepy
0 %
Angry
Angry
0 %
Surprise
Surprise
0 %
Share