0
0
Recensie
Wie nog nooit van Anthonie Pieter Schotel heeft gehoord, kreeg deze zomer in niet minder dan zeven musea de kans deze schilder beter te leren kennen. De musea in het voormalige Zuiderzeegebied werkten samen voor een groot Schotel-overzicht. Elke musea stelde een eigen presentatie samen met werk van de kunstenaar die het Zuiderzeeleven veelvuldig vastlegde. In het Volendams Museum is een klein overzicht te zien.
Tekst en foto’s: Evert-Jan Pol
Leest u de site graag en heeft u wel een zakcentje over voor een arme schrijver? Klik dan op de knop ‘doneren’.
Anthonie Pieter Schotel (1890-1958) was gefascineerd door het water, in het bijzonder van de Zuiderzee. In 1925 besloten hij en zijn echtgenote Elisabeth in Volendam te gaan wonen. Van daaruit bezochten ze verschillende havenplaatsen langs de Zuiderzee, waar de kunstenaar dan schilderde. Geïnspireerd door verhalen van andere kunstenaars bezocht het echtpaar in 1920 Volendam voor het eerst. “De werkelijkheid overtrof glansrijk de inspiratie die Schotel door zijn medekunstenaars was beloofd”, vertelde zijn vrouw later over dat eerste bezoek.
In 1925 vestigde het echtpaar zich in het dorp. Aan de Berend Demmerstraat 26 huurden ze een klein huis. “De meeste indruk maakte altijd op mij, die eerste blik op de Gouwzee!” zei Elisabeth Schotel over die periode. “Kwam je door Monnickendam, door die hoofdstraat met die prachtige oude huizen, dan was het adembenemend aan ’t eind daarvan plotseling die enorme watervlakte voor je te zien. Aan den horizon ’t eiland Marken en waar je ook keek, zag je botters en botters en botters.”
Niet zo vreemd daarom dat Schotel zich specialiseerde in het schilderen van dit type boten. Hij schilderde ze vanaf de kade, want opmerkelijk genoeg had hij watervrees. Toch was hij vrijwel altijd aan de haven te vinden. Om de ‘anatomie’ van de schepen goed te kunnen bestuderen, schafte hij een model aan. In de tentoonstelling hangen uiteraard enkele voorstellingen met botters. Vóór twee daarvan staat heel toepasselijk een model van een dergelijke boot.
Behalve schepen schilderde hij ook portretten van bewoners van dorpen en steden langs de Zuiderzee. In de expositie is onder meer een portret te zien van zijn echtgenote en ook van hun geliefde hondje Huibje.
Het grootste deel van het Volendams Museum is ingeruimd voor de vaste presentatie, waardoor er niet veel plek is voor tijdelijke tentoonstellingen. Daarom hebben enkele schilderijen en tekeningen een plek gekregen tussen de voorwerpen uit de eigen collectie. En dat pakt goed uit, want de getoonde werken van Schotel hebben immers allemaal met Volendam te maken.
Schotel woonde slechts twee jaar in Volendam, maar liet een onuitwisbare indruk achter. De straat Anthonie P. Schotelstraat is naar hem vernoemd. En nu is hij voor even weer terug.
Zuiderzeegezichten van A.P. Schotel, t/m 18 september in het Volendams Museum, Volendam
Deze tentoonstelling is één van zeven tentoonstelling over Anthonie Pieter Schotel die deze zomer te zien zijn of waren.
Waardering: @@@@@@@@@@
Lees ook: Zeeschilder met watervrees
Lees ook: Schilder van de Zuiderzee
Lees ook: De haven van Spakenburg
