0
0
Recensie
Dat de naam Paul de Lussanet mij nog niets zei, zegt meer over mij dan over deze Nederlandse kunstenaar. Hij is al actief sinds 1955 en veel van zijn werken zijn bepaald niet over het hoofd te zien. Singer Laren toont in zijn nieuwe Nardincgalerij een kleine, maar indrukwekkende selectie.
Tekst en foto’s: Evert-Jan Pol
De in 1940 geboren Paul Henri de Lussanet de la Sablonière, zoals hij voluit heet, kreeg zijn eerste schilderlessen van diens grootouders, kunstenaars in kunstenaarsdorp Laren. Verdere opleidingen genoot hij aan het Hoger Instituut voor Schone Kunsten in Antwerpen en de Schule des Sehens van Oskar Kokoschka in Salzburg. Daar bracht hij drie zomers door. Uiteindelijk vertrok hij – zoals vele kunstenaars vóór hem – naar kunstmekka Parijs, waar hij tien jaar zou wonen en werken.
Zo deftig en klassiek als zijn volledige naam klinkt, zo wild en modern oogt zijn werk. De Lussanet maakt kleurrijke dynamische expressionistische composities die op het eerste gezicht vliegensvlug op het doek getoverd lijken. Door de losse manier van schilderen zitten de voorstellingen vol leven. Zelfs als het om portretten gaat.
(Tekst gaat verder onder de foto’s)
Vrouwelijk naakt is het favoriete onderwerp van De Lussanet en de tentoonstelling omvat daar dan ook verschillende voorbeelden van. Door zijn dynamische schilderstijl zijn de naakten echter niet heel expliciet, maar juist lichtelijk geabstraheerd. Ze gaan gepaard met portretten – van onder anderen The Rolling Stones – en een beeltenis van een stel voeten.
De schilderijen hangen in een gang tussen de laatste expositiezaal en de museumwinkel. Ik wilde in rap tempo naar de uitgang benen, maar de bijzondere kunstwerken van Paul de Lussanet hielden me tegen. Het bleek onmogelijk om er snel langs te lopen. Ik moest blijven kijken.
Lussanet. Verf in het bloed, t/m 28 augustus in Singer Laren, Laren (NH)
Waardering: @@@@@@@@@@
