Recensies

Schilderplezier in vernieuwd Singer Laren

0 0
Read Time:4 Minute, 20 Second

Recensie

Singer Laren heeft veel te danken aan Els Blokker-Verwer. Ze schonk het museum haar gehele kunstcollectie en financierde ook nog eens de bouw van vijf nieuwe expositiezalen. Haar verzameling is daar nu voor het eerst voor publiek te zien, onder de titel Sluijters en de modernen. Collectie Nardinc. De tentoonstelling toont ruim honderd werken van vernieuwende Nederlandse kunstenaars uit de eerste helft van de vorige eeuw.

Tekst en foto’s: Evert-Jan Pol

Willy Boers, Bevrijdingsfeest (detail), 1945, Singer Laren.

Els Blokker-Verwer en haar in 2011 overleden echtgenoot Jaap Blokker, voormalig directeur van Blokker Holding, waren gepassioneerde kunstverzamelaars. Precies zoals de naamgevers van het museum, de Amerikaanse echtelieden Anna en William Singer dat ook waren. En net als de Singers waren ook de eveneens in Laren woonachtige Blokkers voornamelijk geïnteresseerd in modernistische kunstenaars. Zij kochten sleutelwerken van onder anderen Jan Sluijters, Jan Toorop, Leo Gestel, Ferdinand Hart Nibbrig en Kees Maks. Ze noemden hun verzameling de Collectie Nardinc, naar hun toenmalige woning, Huize Nardinclant.

“De Collectie Nardinc is door Jaap en mij met heel veel liefde, plezier en passie opgebouwd”, vertelde Els Blokker eerder naar aanleiding van de schenking aan Singer Laren. “De collectie hoort bij Laren en bij Singer Laren voel ik me thuis. Ik vind het heel belangrijk dat de collectie bij elkaar blijft en ik hoop dat mensen die straks naar de schilderijen komen kijken, daar enorm van genieten, net zoals Jaap en ik dat altijd hebben gedaan.”

(Tekst gaat verder onder de foto’s)

Piet van der Hem, Soirée dansante (detail), ca. 1925, Singer Laren.
Co Breman, Meisje zittend voor huis, 1915, Singer Laren.
Charley Toorop, Porte de Villefranche, 1934, Singer Laren.
Else Berg, Circusmeisje, ca. 1930-1940, Singer Laren.

Dat genieten kan nog tot en met 28 augustus en ook daarna zullen topstukken uit de verzameling geregeld te zien zijn. De collectie sluit namelijk naadloos aan op de kunst die het museum al in bezit had. De eerder genoemde kunstenaars waren er al graag geziene gasten.

“De schenking van deze omvangrijke collectie en de uitbreiding van ons museumgebouw met vijf nieuwe Nardinczalen is een droom die uitkomt”, aldus museumdirecteur Jan Rudolph de Lorm. “Hiermee kunnen we vanaf nu het ontstaan en de bloei van het impressionisme en modernisme in Nederland permanent laten zien. Op de bakermat waar veel van de kunstenaars woonden en werkten: de ‘heilige’ grond in Laren.”

Van alle kunstenaars van wie Els en Jaap Blokker kunst verzamelden was Jan Sluijters een duidelijke favoriet. Van de 117 kunstwerken in de verzameling zijn er niet minder dan 40 van zijn hand. Niet voor niets is de tentoonstelling naar hem vernoemd. Zijn werk loopt als een rode draad door de vijf nieuwe zalen.

(Tekst gaat verder onder de foto’s)

Jan Sluijters, Café de Nuit – Café Olympia, 1906, Singer Laren.
Jan Sluijters, Spaanse danseres, 1907, Singer Laren.
Théo Van Rysselberghe, Het barnstenen halssnoer, 1905, Singer Laren.
Kees Maks, Variétédansers, ca. 1925, Singer Laren.

De voorliefde van de Blokkers voor Jan Sluijters begrijp ik heel goed. Sinds ik jaren geleden zijn fenomenale meesterwerk Bal Tabarin uit 1907 voor het eerst zag, was ik direct verkocht. De voorstelling vol vrolijke dansende mensen in een zee van oogverblindend elektrisch licht betoverde mij in één klap.

De jury van de Prix de Rome was minder enthousiast. Ze vonden het maar niets dat Sluijters, die de prestigieuze kunstprijs had gewonnen met een heel klassiek werk, zich opeens een vernieuwer toonde. Het schilderij kostte hem de royale toelage die verbonden was aan de prijs die hem in 1904 was toegekend. De jury vond het moderne kunstwerk een verschrikking en trok de beurs in.

Jan Sluijters, Portret van Greet van Cooten, 1910, Singer Laren.

Dat juist Sluijters de hoofdrol speelt in een expositie over modernisten is niet meer dan terecht. Hij was een modernist pur sang. Hij trok zich weinig aan van de mening van anderen, maar schilderde zoals hij dat wilde. Zijn schilderijen in de tentoonstelling zijn kleurexplosies en barsten uit hun voegen van de levenslust. Café de Nuit – Café Olympia – vergelijkbaar met Bal Tabarin is een sprankelend voorbeeld en ook Portret van Greet van Cooten bruist de pan uit.

Ook de andere vertegenwoordigde Nederlandse kunstenaars droegen bij aan de vernieuwing van de kunsten. Het schilderplezier spat van de doeken af, met stralende landschappen, fleurige bloemenpracht, swingende danseressen en krachtige portretten. De uitbundige voorstellingen zijn geschilderd vanuit het gevoel, met felle kleuren en losse penseeltoetsen. Deze eerste tentoonstelling in de nieuwe zalen is een waar kunstfeest. Ik werd er vrolijk van. En dat kunnen we wel gebruiken in deze barre tijden.

Sluijters en de modernen. Collectie Nardinc, t/m 28 augustus in Singer Laren, Laren (NH)

Waardering: @@@@@@@@@@

Happy
Happy
0 %
Sad
Sad
0 %
Excited
Excited
0 %
Sleepy
Sleepy
0 %
Angry
Angry
0 %
Surprise
Surprise
0 %
Share