0
0
Recensie
Een stier en een meisje met een parel komen elkaar tegen in het Mauritshuis. Zegt de één tegen de ander: “Heb je al gehoord van dat dikke boek waar we een plekje in krijgen? Beroemde schrijvers hebben een verhaal over ons geschreven.” Inderdaad: tweehonderd auteurs zetten hun gedachten over evenzoveel schilderijen op papier. Het boek Pennen over Penselen, dat verscheen ter gelegenheid van de tweehonderdste verjaardag van het Mauritshuis, bevat uiteenlopende pennenvruchten, inclusief slechte moppen.
Tekst en foto’s: Evert-Jan Pol
Leest u de site graag en heeft u wel een kleinigheidje over voor een arme schrijver? Klik dan op de knop ‘doneren’.
Op donderdag 3 januari 1822 maakte de Staatscourant melding van de opening van het Koninklijk Kabinet van Schilderijen in Den Haag. Op woensdagen en zaterdagen kon dat worden “bezigtigd door een ieder, die wel gekleed is, en geene kinderen bij zich heeft“. Tweehonderd jaar later zijn kinderen meer dan welkom in het Mauritshuis, zoals dit museum inmiddels heet. En chique kleding is niet langer vereist. Iedereen met een geldig toegangsbewijs mag naar binnen.
Honderdduizenden bezoekers – zowel in driedelig pak als in korte broek – komen jaarlijks af op de zeventiende-eeuwse meesterwerken waaruit de collectie grotendeels bestaat. Meisje met de parel van Johannes Vermeer, De stier van Paulus Potter, Soo voer gesongen, soo na gepepen van Jan Steen en Rembrandts De anatomische les van Dr. Nicolaes Tulp zijn enkele van de bekendste werken in de verzameling. Deze en nog 196 andere schilderijen staan in de schijnwerpers in het rijkelijk geïllustreerde 440 pagina’s tellende koffietafelboek Pennen over Penselen.
Ter viering van het tweehonderdjarig bestaan vroeg het Mauritshuis tweehonderd schrijvers uit binnen- en buitenland zich te laten inspireren door een werk uit de collectie. De auteurs mochten zelf bepalen wat ze wilden schrijven en het resultaat zijn verhalen, gedichten, korte bespiegelingen, tekeningen en zelfs een recept.
(Tekst gaat verder onder de foto’s)
Dit recept werd ingezonden door Nicci French (pseudoniem van het Britse thrillerschrijversechtpaar Nicci Gerrard en Sean French). Geïnspireerd door Stilleven met koperen ketel, kaas en eieren van Jean-Baptiste Simeon Chardin vroegen ze zich af wat je met die kaas en eieren kan maken. Het antwoord: een Zweedse Västerbottentaart. Waarschijnlijk lukt de bereiding ervan niet in een ketel; een oven is wellicht handiger.
Voor mijn intro van dit artikel kreeg ik inspiratie door dichter des Vaderlands Lieke Marsman, die zich in haar bijdrage ontpopte als moppentapster. Zij stelde zich voor dat de twee ogenschijnlijk lachende Braziliaanse schildpadden uit een aan Albert Eckhout toegeschreven studie elkaar moppen aan het vertellen waren. Moppen uit de categorie ‘Wat vliegt en valt dan opeens uit de lucht? Het Sputtertje’.
Het mag duidelijk zijn: Pennen over Penselen is geen elitair boek over kunst. Ja, de publicatie bevat wel degelijk serieuze verhalen, maar kent ook de nodige lichtere lectuur en zelfs humor. Fokke & Sukke laten bijvoorbeeld ook nog van zich horen. Pennen over Penselen is een fijn koffietafelboek voor een brede doelgroep.
Pennen over Penselen (verschenen bij Waanders Uitgevers), verkrijgbaar voor € 44,95 in de winkel van het Mauritshuis en bij de boekhandel
Waardering: @@@@@@@@@@
