0
0
Recensie
Één blik in de grote expositiezaal van Museum Beelden aan Zee in Scheveningen en het is duidelijk: de sculpturen van Johan Creten passen niet in de categorie dertien in een dozijn. De tentoonstelling Naked Roots bestaat uit ongeveer vijftig creaties van deze Belgische kunstenaar. Ze zijn expressief, niet zelden kleurrijk en bijna altijd wonderlijk.
Tekst en foto’s: Evert-Jan Pol
Het eerste beeld is direct al een blikvanger. The boy, een jongen in verschillende geeltinten kijkt niet terug, maar heeft de ogen neergeslagen. Het werk is het equivalent van een dik opgezet schilderij; de klodders verf lijken nog vers. Deze sculptuur laat meteen zien dat we hier niet met een ‘standaard’ beeldhouwer te maken hebben.
In de zaal staat één klassiek ogend bronzen beeldje, maar de overige werken zijn zowel qua materiaal als uiterlijk minder ‘gewoon’. Abstracte sculpturen en figuratieve creaties – vaak van keramiek – wisselen elkaar af, waarbij die laatste groep ook niet uitblinkt in alledaagsheid. Symposium Oakland bijvoorbeeld, is een man die een ingewikkelde acrobatische houding aanneemt. Gezien zijn grote grijns heeft hij het desondanks goed naar zijn zin.
De figuur getiteld En attendant les Égyptiens heeft het ogenschijnlijk een stuk moeilijker. Deze zeult een voorwerp mee, dat wel iets wegheeft van een zak. Wat er in zit, is niet duidelijk, maar het moet wel zwaar zijn. Zijn grimas gaat door merg en been.
(Tekst gaat verder onder de foto’s)
Creten doet mondjesmaat uitspraken over betekenissen en laat zijn beelden het liefste voor zichzelf spreken. Het is aan de toeschouwers te bepalen wat ze erin zien. En daar hebben ze in deze tentoonstelling alle gelegenheid voor. Is de uit ontelbare keramische bloemen opgebouwde zuil een vrouwenlichaam zoals de titel Klein Torso doet vermoeden of stelt het werk toch iets anders voor? De kijker mag het zeggen.
Over enkele creaties kan geen twijfel bestaan. De aanwezige vleermuizen zijn niets anders dan vleermuizen. Of ja, ze zijn toch nog iets meer: voorstudies voor en moedermodel van de imposante fontein die de kunstenaar maakte voor de Friese stad Bolsward, in het kader van Leeuwarden Culturele Hoofdstad 2018. In elf steden verrezen evenzoveel fonteinkunstwerken.
Het model is een van de twee beelden in de expositie die een plekje buiten kregen. De vleermuis is imposant en doet sterk denken aan waterspuwers waar menig kathedraal mee is getooid; zeer toepasselijk in dit geval. Het gevaarte is voorzien van een trapje, dat helaas niet te betreden is. Wie dat toch wil doen, moet waarschijnlijk naar Bolsward.
(Tekst gaat verder onder de foto’s)
Dat Johan Creten (1963) aanvankelijk de opleiding schilderkunst aan de Academie voor Schone Kunsten in Gent volgde, is nog steeds goed te zien in zijn oeuvre. Sommige sculpturen zijn niet minder dan driedimensionale schilderijen. Aan de muren hangen bovendien enkele stukken die zelfs een kruising zijn tussen een beeldhouwwerk en een schilderij.
De New York Times omschreef Johan Creten ooit als een kunstenaar die keramiek uit de ambachtelijke sfeer wist te halen en een toonaangevende plaats binnen de hedendaagse kunst bezorgde. En inderdaad, wie al ooit dacht dat keramiek niet verder reikt dan borden, schalen en kommen, ontdekt in deze tentoonstelling dat het materiaal zich probleemloos leent voor prachtige kunst.
Johan Creten – Naked Roots / Naakte Wortels, t/m 23 september in Museum Beelden aan Zee, Scheveningen
Waardering: @@@@@@@@@@
